Под отвореното небо и во срцето на урбаниот Скопје, фестивалот „Звукот на Скопје уште еднаш се потврди како еден од најживописните и најразновидни културни настани во главниот град. Организиран од Културно-информативниот центар – Скопје, фестивалот ја понуди својата најзрела, најеклектична и најинспиративна програма досега, обединувајќи музика, литература и визуелна уметност во еден моќен уметнички универзум.
Во интимната атмосфера на Салон 19:19, вечерта започна со духовно и музички длабок настап на Филип Шурбевски Езгија квартет. Со звуци на чалгија и традиционални инструменти, тие го вратија сјајот на македонското музичко наследство, претворајќи ја сцената во живо сведоштво за вредноста на културната меморија.
На надворешната сцена пред КИЦ, публиката имаше ретка можност да биде дел од две уникатни концертни искуства. Мартин Џорлев, познат по својата оригиналност и експериментален дух, понуди емотивен и целосно непредвидлив перформанс – мешавина од електроника, гитара, пијано и вокали, што го претвори неговиот настап во интимен чин на самоистражување и дијалог со публиката.
Веднаш по него, Педро Хоризонте ја заокружи вечерта со силен енергетски удар. Промовирајќи го својот деби албум „Паранормални Мегахитови“, бендот предводен од ветерани на македонската сцена ја раздвижи публиката со својот современ алтернативен звук, комбинирајќи рок, ска и реге елементи.
Дополнителен музички шлаг на тортата понуди DJ Amplidyne Effect, со својот специјален Deep House / Afro House сет, кој ноќта ја продолжи во танцова трансформација, покажувајќи ново лице на овој познат амбиентален артист.
Ликовна и книжевна програма што инспирира и предизвикува
Во изложбената сали Империјал 1, посетителите беа дочекани од „Резови“, изложбата на Стефан Анчевски и Марјан Стојаноски – двајца автори што преку линијата и бојата отворија сензибилна визуелна дискусија. Делата на Стојаноски ја покажаа енергичната сила на експресијата, додека композициите на Анчевски нудеа структуриран естетски баланс – спој на спонтаност и контрола.
Во Империјал 2 галерија беше отворена и ретроспективна изложба од колекцијата на КИЦ, со дела од великани како Никола Мартиноски, Глигор Чемерски и Мирослав Масин – вредна можност да се погледнат темелите и развојот на македонската модерна уметност.
Литературниот дел започна уште во 19:30 часот, со промоцијата на новиот роман на Јордан Коцевски – „Наследство: Кошмари“. Во присуство на љубителите на книжевноста, Коцевски на духовит и искрен начин проговори за својата транзиција од наука во уметност, отворајќи го прашањето: што се случува кога човек одлучи да ја живее својата вистинска страст?
Звукот што останува – ехо на културната надеж
„Звукот на Скопје 2025“ беше повеќе од фестивал – тој беше жив, отворен простор за културно дишење. Место каде традицијата и современоста се сретнаа на ист подиум. Настан кој покажа дека Скопје не само што има звук, туку и срце кое знае да го слуша.
„Звукот на Скопје 2025“ е доказ дека урбаната култура во Македонија не само што преживува, туку и расте, еволуира и се претвора во платформа за нови генерации на музичари, уметници и писатели. Токму таа отвореност, храброст и љубов кон изразувањето го прави овој фестивал посебен.
Скопје оваа вечер не беше само град – беше сцена, галерија, сцена за читање, и пред сè, заедница. Заедница што знае да слави уметност и да ѝ даде простор да зборува, без разлика дали е тоа преку звукот на џумбушот, електричната гитара, боената линија или напишаниот збор.
Во време кога културата се бори за простор и внимание, „Звукот на Скопје“ успева да ја постави на пиедесталот – достоинствено, смело и со љубов. А токму тоа е она што му треба на градот – не само да има звук, туку тој звук да допира.
Препорачуваме „Звукот на Скопје“ да биде трајно обележан во летниот културен календар на секој љубител на уметноста.
Фото/КИЦ
